Fuck my Life; de identiteitscrisis!

Ooit gedacht 'waren mijn ouders bij mijn geboorte maar wat creatiever geweest'?

En dan doel ik niet op creatiever qua geboortekaartje of de kleur muisjes op de beschuitjes, 

nee, 

het gaat om creativiteit qua naam. ;)

'Rayn-beau' of 'Gertruide de la Boulanger' is dan weer ietwat overdreven qua creativiteit maar ik bevind mijzelf met de naam 'Diede Claesen' à ce moment in een Catastrophe d'ID. (ookwel: identiteitscrisis)

Ik had namelijk nooit, maar dan bedoel ik ook echt: nooit, NOOIT, verwacht dat ik dit zou zeggen maar:

mijn ouders blijken niet creatief genoeg te zijn geweest.

Geloof het of niet, maar ik heb via een gemeenschappelijke vriend ontdekt dat:

in Utrecht, 

woont een meisje van 22,

geboren op 8 september 1990,

met als achternaam 'Claassen' klinkt als 'Klaasen'

en als voornaam 'Diede'.

En hier ben ik:

terwijl ik dit typ in Utrecht (maar woon in Tilburg),

ik ben een meisje van 22,

geboren op 8 september 1990,

met als achternaam 'Claesen' klinkt als 'Klaasen'

en als voornaam 'Diede'.

FUCKING SICK!

Plus, we zitten allebei soort van in de muziek (geloof ik.); ík ben zangeres en schrijf popliedjes, zíj is assistent coördinator voor een poppodium... wie verzint dat nou?!

A fin,

ik vind dit nieuwswaardig!
Vond ik het vroeger jammer dat ik geen 'Anne' of 'Kim' heette omdat ik altijd de naam 'Diede' vijfhonderd keer opnieuw moest zeggen, maar had ik eindelijk geaccepteerd dat ik lekker een aparte naam heb, blijkt er gewoon NOG zo eentje rond te lopen!

Ik verwacht het NOS journaal bij deze morgenochtend op de stoep.

Ik zet thee en koekjes klaar...

Bonjour,
Diede Claassen. Of Claesen. Ja, Claesen. Geloof ik...